πραΰφρων

-ον, Μ

αυτός που έχει ήπια διάθεση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πραΰς, αθέματη μορφή του επιθ. πρᾶος + φρων (< φρήν, φρενός), πρβλ. μεγαλό-φρων].